ଜୀବନ କେତେ ସହଜ ?

-
Illustration of an Odia poem exploring dreams, struggles, and life's harsh realities, symbolized by dark and light contrasts, reflective of the emotional and existential themes within the poem. The image visually represents the conflict between hope and despair, as well as the journey of survival amidst societal challenges.
Credit: Abstract Scriber

ଆତ୍ମା ପ୍ରେତାତ୍ମା ମଣିଷ ପଶୁ ପକ୍ଷୀ ବୃକ୍ଷ ବନାନୀ ସବୁ ବିଶ୍ରାମ ନିଅନ୍ତି ଆଉ ସ୍ଵପ୍ନ ନଗରୀ ରେ ସକାଳ ହୁଏ । ଜହ୍ନ ଆଲୁଅ ର ଛାଇ ଅନ୍ଧାର ଖେଳ ଭିତରେ କଅଁଳ ଖରା ର ଝାସ ବାଜେ ସ୍ଵପ୍ନ ରେ । ଆଖି ନଥିବା ଆଖି ବି ଆଖିଏ ସ୍ଵପ୍ନ ଧରି ସେଇ ଜହ୍ନ ରାତି କୁ ଅନେଇବସିଥାଏ , କେତେ ବେଳେ ଜହ୍ନ ଆସିବ ଆଉ ତା ଶୀତଳ ଛାୟା ରେ କୁଣ୍ଢେଇ ଧରିବ । ଦିନ ସାରା ର ଖଟଣି ରେ କ୍ଳାନ୍ତ ଶରୀର ଟିକେ ବିଶ୍ରାମ କୁ ଅଣ୍ଡାଳୁ ଥାଏ ଆଉ ଜହ୍ନ ଆସି ତାକୁ ଧୋ ରେ ବାୟା ଧୋ କହି ଶୁଆଇଦିଏ ।

ଭାସି ବୁଲନ୍ତି ହଜାର ହଜାର ଅଣ ବାହୁଡା ସ୍ଵପ୍ନ ସବୁ , ସ୍ଵପ୍ନ ର ସୌଦାଗର ସାଜି କେତେ ପ୍ରକାର ସ୍ଵପ୍ନ ର ସୌଦା ହୁଏ ସ୍ଵପ୍ନର ନଗରୀରେ । ପ୍ରେମିକ ଟିଏ ତା ପ୍ରେମିକା କଥା ଭାବୁଥାଏ , ଲେଖକ ଟିଏ ନିଜ ଅଧ ଲେଖା ଗପ ର ବାକି ଥିବା ଆଉ ଗୋଟେ ପାରାଗ୍ରାଫ କଥା , ଆଖି କୁ ଦିଶୁନଥିବା ଜେଜେ ତାଙ୍କ ଆର ପରି ରେ ଥିବା ଜେଜେ ମା ଙ୍କ କଥା , ଉଛୁଳା ଯୌବନ କୁ କାନ୍ଧେଇ ଧରି ଯୁବତୀ ଟିଏ ତାର ସ୍ଵପ୍ନ ର ରାଜକୁମାର କଥା , ଜମିଦାର ତା ଅଧା ତିଆରି ନୂଆମହଲ କଥା , ଚାକିରିଆ ଟିଏ ତାର ନିଜ ଅଫିସ ରେ ଗୋଡ ଲମ୍ବେଇ ବସିବା କଥା , ବେକ ରେ ସରୁ ଚେନ ପିନ୍ଧା ବାବୁଆଣୀ ମୋଟା ସୁନା ହାର କଥା , ରାତି ଅନିଦ୍ରା ହେଇ ପୁଅ କୁ ଜଗି ରହିଥିବା ମା ଟି ପୁଅ ର ଡାକ୍ତର ହବାର ସ୍ଵପ୍ନ ଦେଖୁଥାଏ ,ନୂଆ ବାହାହେଇ ଆସିଥିବା ବୋହୁ ତାର ଘର କୁ ଫେରି ନଥିବା ସ୍ଵାମୀ କୁ ଅପେକ୍ଷା କରିଥାଏ , ଆଖି ପତା ଲାଗି ଆସୁ ଆସୁ କିଣା ବିକା ର ଆରମ୍ଭ ହୁଏ ।

ଭୋକିଲା ପେଟରେ ଗୁଡେଇ ତୁଡେଇ ହେଇ ରହିଥିବା ଜୀବନଟି ସମୟର ଚକ୍ରବ୍ୟୁହ ରେ କେବେ ବଳି ପଡିଯିବ କେହି ଜାଣନ୍ତି ନାହିଁ ହେଲେ ନିଜ ମୁଣ୍ଡ ବାହାରେ ଖଣ୍ଡେ ଖଣ୍ଡେ ଜାଗା କିଣିବାର ସ୍ଵପ୍ନ ସମସ୍ତେ ଦେଖନ୍ତି ; ସ୍ଵପ୍ନ ସବୁ ଟାଣ ଖରା ତାତି ସମ୍ଭାଳି ନପାରି ଚାଲିଯାନ୍ତି ତାଙ୍କ ଦୁନିଆ କୁ ଆଉ କିଛି ସ୍ଵପ୍ନ କୁ ଜବରଦସ୍ତି କିଣିବା ଜିଦରେ ବିବେକକୁ ଆଖିଠାର ଦେଇ ପାପ ପୂଣ୍ୟର ବି ବିଚାର ନ କରି କିଣିପକାନ୍ତି ଅବାସ୍ତବ ଶ୍ଵାସରୁଦ୍ଧ ସ୍ଵପ୍ନକୁ । ପିଣ୍ଡ ରେ ପ୍ରାଣ ଟିକକ ରହିଲେ ପୁଣି ଭେଟ ହବ ବୋଲି ଆଶା ନେଇ ବଞ୍ଚିଛୁ । କାଙ୍ଗାଳ ମଣିଷ ଲାଳସା କୁ ସମ୍ଭାଳି ପାରୁନି ଆଉ ଦାଉ ସାଧୁଛି ନିଜ ସ୍ଵପ୍ନ ଉପରେ , ଆଜି ଆଖି ପତା ଲେଉଟିଲେ କାଲି ପୁଣି ବଞ୍ଚିବାକୁ ସଂଘର୍ଷ କରିବ ବୋଲି ଜାଣି ବି ସ୍ଵପ୍ନ ସବୁ କୁ ଜାବୁଡି ଧରୁଛି । ଆଖି ଥାଉ ଅବା ନଥାଉ , ସ୍ଵପ୍ନ ପୁରା ହଉ ବା ନା ହଉ , କିନ୍ତୁ ଏତେ ମହଙ୍ଗା ସ୍ଵପ୍ନ କୁ କିଣି ହାତ ରେ ଜାବୁଡି ରଖିବାକୁ ହାତ ନାହିଁ ବୋଲି ଜାଣି ବି ରାତି ରାତି ଅନେଇ ରହୁଛି ଆଉ ମୁଁ ସଂସାର ର ସବୁଠୁ ବଡ ଦୁଖୀ ବୋଲି ବାଉଳେଇହଉଛି।

ଜୀବନ ର ବାସ୍ତବତା କଣ ଅନୁମତି ଦିଏ ସ୍ଵପ୍ନ ଦେଖିବାକୁ ?

ଦି ଓଳି ଖଟି , ଓଳିଏ ମୁଠାଏ ଖାଇ ମଲା ଭଳି ପଡିରହିଥିବା ବାରବୁଲା ମୁଲିଆ ଅନ୍ଧାର ରାତି ରେ ଆଖି ବନ୍ଦ କରି ଶାନ୍ତି ରେ ଘୁଙ୍ଗୁଡି ମାରୁଥାଏ , ନା ଅଣନିଶ୍ଵାସୀ ହେଇ ନିଶବ୍ଦ ଚିତ୍କାର କରୁଥାଏ ?
ବିରିଆନୀ ହାତ କୁ ବଢେଇ ଦେଉଥିବା ୱେଟର କେମିତି ମନ ବୁଝେଇ ତା ଭୋକ ସମ୍ଭାଳି ଦିଏ ?
ଗରିବ ଝିଅ ର ଯୌବନ ଆସେନି ନା ବେରୋଜଗାର ଜଣେ ପ୍ରେମିକ ନୁହେଁ ?
ଟ୍ରାଫିକ ରେ ଖାଲି ପାଦ ରେ ବୁଲୁଥିବା ପାଦ ଶହ ଶହ ଜୋତା କୁ ଭେଟେ ହେଲେ ହଳେ ଜୋତା କୁ ହାତ ବଢେଇ ରଖିପାରେନି , ଖୋଲାପାଦ ବାମନ ନା ହଳେ ଜୋତା ଚାନ୍ଦ ?
ରୋଗିଣା ମା ବୃଦ୍ଧାଶ୍ରମ ରେ ଅଚିହ୍ନା ହାତ ରୁ ଔଷଧ ନେଉ ନେଉ ତାର ଅଧା ବୁଜା ଆଖି କଣ ତା ଡାକ୍ତରୀ ପୁଅ କୁ ଖୋଜୁନଥିବ ?
ଘର ଦ୍ଵାର , ସୁନା ହାର , ପରେ କଣ ବାଞ୍ଝ ବୋଲି ପଦେ କଥା କାନ କୁ ଶୁଭୁନଥିବ ?
ନାଲି ଶାଢୀ ରେ କୋକେଇ ରେ ଶୋଇବାର ସ୍ଵପ୍ନ କଣ ଧଳା ଶାଢୀ ଗୁଡେଇହଉନି , ନା ଗଳ୍ପ ଟିରେ ନାୟିକା ର ମୃତ୍ୟୁ ହୁଏନି ?

ଏମାନେ କଣ ଜୀବନ୍ତ ନୁହନ୍ତି ?
ସେମାନେ କଣ ସତରେ ଅବାସ୍ତବ ସ୍ଵପ୍ନ ଦେଖିବା ଶିଖିନାହାନ୍ତି ?
ସ୍ଵପ୍ନ ନଗରୀ ରେ ର ଖୋଲା ଆକାଶ ତଳେ ଉଡି ବୁଲିବାର ସ୍ଵାଧୀନତା କଣ ତାଙ୍କର ନାହିଁ ?

ଉତ୍ତର ପାଇଲି , ସେମାନେ ବି ରାତିରେ ସ୍ଵପ୍ନ ସାଉଣ୍ଟନ୍ତି କିନ୍ତୁ ଧରିରଖି ପାରନ୍ତିନି । ସେମାନଙ୍କ ପେଟରେ ମରୁଡି ପଡେ , ସେମାନେ ଦାନବ ସାଜି ଭୋକ ସହ ଲଢେଇ କରନ୍ତି, ଖୋଲା ଆଖି ରେ ହଉ ଅବା ବନ୍ଦ ଆଖି ରେ ସେମାନେ ବି ସ୍ଵପ୍ନ ଦେଖନ୍ତି । ହେଲେ ଭାଗ୍ୟ ର ବିଡମ୍ବନା ଯେତେ ବିକଳ ହେଇ କାକୁତି ମିନତି ହେଲେ ସୁଦ୍ଧା , ସ୍ଵପ୍ନ ବି ଭେକ ଦେଖି ସତ ହୁଏ ବୋଲି ସେମାନେ ବି ବୁଝିଯାଇଛନ୍ତି । ଯଉ ଆଖି ସ୍ଵପ୍ନ ଦେଖେ ସେଇ ଆଖି ରୁ ବି ଲୁହ ଝରେ ଆଉ ଲୁହ ଭିଜା ଆଖି  ଠୁ ସ୍ଵପ୍ନ ଦେଖିବାର ଅଧିକାର କେହି ଛଡେଇନାହାନ୍ତି । ଜୀବନ ଘଡି ରେ ସବୁ ଲୁହ , ଲହୁ ର ହିସାବ ହୁଏ ,କିଛି ଲୁଚିରହେ ନାହିଁ ବୋଲି ସେମାନେ ସହଜ ରେ ଗ୍ରହଣ କରି ନେଇଛନ୍ତି , ନିଜକୁ ବାମନ ଭାବି ଚାନ୍ଦ କୁ ଆଖିଠାର କରିବା ମୁର୍ଖାମୀ ବୋଲି ସେମାନେ ବୋଧେ ଜାଣିଛନ୍ତି , ସେଥି ପାଇଁ ସକାଳୁ ଉଠି ମୂଲ କୁ ଯିବେ, କଲି ପୁଣି ଉପାସ ର ମୁହଁ କୁ ଭେଟିବେ ,ଶୁଖିଲା ପାଦ ଡେଇଁ ଡେଇଁ ପୁଣି ରାଜ ରାସ୍ତା ରେ ଚାଲିବ , ଦି ହାତ ପୁଣି ଆଉ ଜଣ ଙ୍କ ହାତ ଟେକା କୁ ଅନେଇବସିବ , ଆଉ ଦିନେ ଏଇ ସମୟ ବଦଳିବ । ଜୀବନ ର ଅଙ୍କା ବଙ୍କା ମୋଡ ସେମାନଙ୍କୁ ଢେର ଆଗକୁ ଦୌଡେଇ ନେଇଛି । ଆଉ ସେମାନେ ଥକି ପଡିନାହାନ୍ତି , ବରଂ ଜୀବନ କୁ ସହଜ ବୋଲି ଭାବିନେଇ ବଞ୍ଚିଛନ୍ତି , ଆଉ ନିଜ ପ୍ରାଣ ପିଣ୍ଡ ପାଇଁ ସଂଘର୍ଷ କରିଚାଲିଛନ୍ତି ।

ଜୀବନ କୁ ସହଜ ବୋଲି ଭାବିନେଇ ବଞ୍ଚିଗଲେ , ବଞ୍ଚିବା ସହଜ ହେଇଯାଏ । ମରଣ କୁ ଯେତେ ଆଦରେଇ ଆସିଲେ ବି ସେ ଆସେନି।

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Not just a Phase

-
Image
credit: Pinterest  Somewhere in a conversation, someone mentioned "yeah he had anxiety" and in a moment sipping the tea one of the groups commented "Aaj kal toh sabko hai". He tried explaining his point how the depressive reels are going viral now a days. It’s all fake and random. For an instance I didn't have any to justify my disagreement. I stayed silent. But till then I was just thinking how silly people are still not aware of such a serious thing. I agree social media is gas lighting but isn't there enough awareness now? At least in a micro level people are aware of the term "mental health". They are ready to listen to other people with empathy. They are ready to help someone who needs. Rest some people who follow scepticism, please leave respectfully. "Why the older generation haven't all these" , "He is just being lazy, dramatic"; I just have single answer the older generation was not living in nuclear f...
Read More »

Mahakumbh Mela 2025 : What is it and How it is celebrated ?

-
Image
Credit: Pinterest India is a land where history, spirituality, and culture blend seamlessly. India is home to an extraordinary spectacle that captures the soul of its vast tradition. Imagine 100 million people, from every corner of the globe, coming together in the embrace of the divine. The Mahakumbh Mela is not just an event; it's a cosmic celebration. An ocean of faith, an explosion of colors, sounds, and devotion that cannot be described in mere words. It is the largest peaceful gathering on Earth, a sacred moment when time itself seems to pause. What is the Significance of the Mahakumbh Mela? The world's largest agreeable gathering is the Kumbh Mela. Mahakumbh Mela is its grandest edition happening after 144 years in 2025. The word "Kumbh" means a "pitcher," and it is symbolic of the mythological story of...
Read More »

Why Piku is a Masterpiece ?

-
Image
Credit: Abstract Scriber                                             Watched Piku today again and I have to write this blog. Some dialogues carry so much weight but I’m seriously not such a good writer to pen it down in words with that much grace. Still trying my best to do so. Another thing; It's not a movie review blog, so if you're here for the review; you will just get the response 'Please Go and Watch’ It's one of those films that stays with you after the movie is over. The connection between Piku, and her father, so beautifully brought to life. It showed a breath of love, frustration, and humour all mixed into the same place. In many ways, the film shows the difficult effort of looking after an ageing parent, which has its share of battles and delights too. With a road trip thrown in for good measure, it’s got a little bit of everything. Be it heart, humour,...
Read More »